پرسش این است که سرنوشت آینده‌ی ایران بدون حضور جدی چپِ سازمان‌یافته در کانون سیاست، چه خواهد بود؟ چپ ضمن حفظ آرمان‌های خود، با حضور فعال و عملی در جنبش‌های پیشِ رو و با ارائه‌ی سیاست‌های ترقی‌خواهانه و به‌دور از شعارهای تخیلی، خواهد توانست وجهه‌ی خود را باز یابد و نقش حیاتی خود را در استقرار یک نظام دموکراتیک سکولار و ترقی‌خواه و مقابله با جریانات راست ایفا کند.