فهرست موضوعی


کارگران از انقلاب بهمن ۵۷ چه می‌خواستند؟

نسخه‌ی پی دی اف: Bahman Revolution and workers

در دوران انقلابی ۱۳۵۷ انواع تشکل‌های کارگری، شورا، سندیکا و غیره به‌دست کارگران و با خواسته‌های رادیکال در سرتاسر ایران در مراکز کار شکل گرفتند. در آن مقطع، هرکدام از این تشکل‌ها به روش‌های مختلف برای بهتر شدن شرایط کار و زندکی طبقه‌ی کارگر ایران، تلاش و مبارزات با ارزشی را انجام دادند.

سند زیر که به یاری دکتر پیمان وهاب‌زاده از مجموعه‌ی  ارزنده‌ی آرشیو کارگری زنده‌یاد خسرو شاکری در اختیار قرار گرفته است مربوط به یکی از تشکل‌های کارگری در تهران به‌نام «شورای مؤسس اتحادیه‌ی سراسری کارگران ایران» است که پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ با تشکیل دولت موقت مهدی بازرگان، درخواست‌های کارگران را طی اعلامیه‌ای خطاب به آن در ۲۴ ماده منتشر کرد.

آن‌چه در این اعلامیه که متن کامل آن در ادامه آمده است می‌خوانید تا حدود زیادی بازتاب تخیل جمعی کارگران از عدالت اجتماعی و اقتصادی است که انتظار داشتند در پی انقلاب در محیط‌های کاری در جامعه‌ی ایران شکل بگیرد؛ آرمان‌هایی که گمان می‌کردند با پیروزی انقلاب باید تحقق پیدا کند. (محمد صفوی)

 «درخواست کارگران از دولت موقت»

«شورای مؤسس اتحادیه‌ی سراسری کارگران ایران» با انتشار اعلامیه‌ای تقاضای کارگران را از دولت انقلاب مطرح کرده است. در مقدمه‌ی این اعلامیه آمده است: «انقلابی که در کشور ما انجام شد و رژیم ضدکارگری سابق را واژگون کرد، برای ما کارگران که در طی آن با اعتصاب های متعدد خود، بیکاری کشیدیم، گرسنگی و بی‌پولی کشیدیم و صدمه‌های زیادی دیدیم، دربردارنده‌ی امیدهای فراوان است. ما آن همه مشقت را مردانه پذیرفتیم تا از زنجیری که بر دست‌وپای ما زده بودند رهایی یابیم. ما در انقلاب سهیم هستیم، زیرا قبل از همه، انقلاب را با اعتصاب‌مان شروع کردیم و در این راه بسیاری از کارگران جان‌شان را از دست دادند و زن و بچه‌های آنها بدون نان‌آور مانده‌اند. ما در صنعت نفت، در راه‌آهن، در گمرک و در هزاران کارخانه‌ی دیگر ماه‌ها در اعتصاب بودیم و عاقبت دوشادوش هم‌میهنان‌مان، تفنگ در دست، در قیام شرکت کردیم.»

ما به این شرایط به انقلاب امید فراوان بسته‌ایم.

امید به آن‌که در ایرانی خالی از ستم طبقاتی زندگی کنیم.

امید به آن‌که دیگر کارفرمای جلاد، برای سود بیشتر، شیره‌ی جان ما را نکشد.

امید به آن‌که شب‌ها گرسنگی تکرار نشود. از نگرانی خرج درمان زن و بچه، پیری و ازکارافتادگی و اخراج و دربدری خلاص شویم.

ما انقلاب کردیم تا از نگرانی دیر شدن کرایه‌ی منزل، خجالت نسیه جنس خریدن و سرافکندگی دست خالی به خانه رفتن راحت شویم.

در این اعلامیه، سپس در ۲۴ مورد تقاضای کارگران از دولت انقلاب به شرح زیر اعلام شده است:

۱. شورای کارگران که در آینده‌ی نزدیک تشکیل خواهد شد، باید به رسمیت شناخته شود.

۲. قانون کار فعلی باید تغییر کند و قانون کار جدید باید با کمک کارگران نوشته شود.

۳. هر وقت هزینه‌ی زندگی بالا رفت، باید حقوق کارگران هم اضافه شود.

۴.از حقوق و مزایای کارگران نباید مالیات گرفته شود.

۵. خدمات درمانی کارگران باید مجانی باشد و آنها نباید حق بیمه بدهند.

۶. برای کارگران هرچه زودتر باید مسکن تهیه گردد.

۷. وقتی کارگری مریض و بستری می‌شود باید تمام حقوقش مطابق روزهای عادی به او پرداخت شود.

۸. کارگران باید ۴۰ ساعت در هفته کار کنند و دو روز تعطیل داشته باشند.

۹. کلیه‌ی کسانی که با رژیم سابق همکاری می‌کرده‌اند، باید از کارخانه اخراج شوند.

۱۰. سرمایه‌داران و کارشناسان خارجی باید اخراج شوند و اموال آنها به نفع کارگران جمع‌آوری شود.

۱۱. بین کارگران و کارمندان از نظر تعطیلات سالیانه و مرخصی سالیانه نباید فرقی باشد.

۱۲. وضع خدمات پزشکی، دارویی و بیمارستانی کارگران باید درست شود.

۱۳. زمان استراحت کارگران که به دستور پزشکی باشد، جزء ساعت کار حساب شود.

۱۴. آیین‌نامه‌ی انضباطی که تمام آن به ضرر کارگر و به‌نفع کارفرماست باید از بین برود.

۱۵. کلیه‌ی نیروهای انتظامی مثل پلیس، ژاندرمری، و ارتش نباید در مسایل کارگری دخالت کنند.

۱۶. شورای کارگران کارخانه‌ها باید در بررسی امور زیر دخالت داشته باشد:

– سرمایه‌ی کارخانه

– وضع کارخانه

– تصمیمات کارخانه در مورد خرید و فروش

– سرمایه‌گذاری جدید کارخانه

– سود کارخانه

– تقسیم سود

۱۷.استخدام و اخراج کارگران باید با نظر شورای کارگران باشد

۱۸. کارگران باید حق اعتراض و اعتصاب داشته باشند

۱۹.سرمایه‌ی تعاونی‌ها به کارگران برگردانده شود.

۲۰. در کارخانه‌ها باید وسایل رفاهی، اقدامات بهداشتی، وسایل ایمنی و غذای گرم مجانی وجود داشته باشد.

۲۱. آمبولانس، پزشکیار، حمام و مهد کودک در هر کارخانه باید به‌وجود بیاید.

۲۲. کلیه‌ی کارگران پیمانی باید رسمی شوند.

۲۳. باید یک شورای پزشکی تشکیل شود تا به وضع کارگران ازکارافتاده و بیمار رسیدگی کند.

۲۴. در مورد کارهای سخت (نظیر معدن و ریخته‌گری) باید سن بازنشستگی از ۳۰ سال (کار) به ۲۰ سال پایین آورده شود.

 


دریافت اصل سند:

karegar


دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *