برچسب: لویی آلتوسر
تاریخ پایان‌یافته، تاریخ پایان‌ناپذیر / لویی آلتوسر / ترجمه‌ی محمد حاجی‌نیا
از آن‌جایی که پرداختن به هر خطایی، خصلتی سیاسی دارد و بنابراین خود نشانه‌‌ای از سیاستی است که اتخاذ شده، مجبوریم نتیجه‌گیری کنیم که رها کردن نسخه‌ی مسلط ماتریالیسم دیالکتیک به حال خود، به معنای پی گرفتن خط و پراتیکی است که مبتنی بر آنها هیچ «نیاز»ی به تحلیل علل خطای به‌اصطلاح «تصحیح شده» احساس نمی‌شود. ما این‌گونه لیسنکو را «تصحیح» کردیم. نسخه‌ی مسلط فلسفه‌ی مارکسیستی، از قضا، دست نخورده باقی گذاشته شد چرا که نیازی به خدمات آن وجود داشت.
تاریخ لیسنکو پایان یافته است. تاریخ علل لیسنکیسم ادامه دارد.
آن‌چه در حزب باید تغییر کند / لویی آلتوسر / ترجمه‌ی آزاده ریاحی
اگر حزبی از طریق روابط زنده، دقیق و آشکارﹾ با توده‌ها مرتبط باشد، خط و برنامه‌اش می‌تواند در عین درست‌بودن، گسترده و انعطاف‌پذیر باشد، و اگر برعکس، چنین روابطی بر مبنای عدم اعتماد، ناشنوایی و عقب‌ماندگی باشد، در آن صورت خط و برنامه اقتدارمدارانه و محدود است، حتی در صورتی که به‌گونه‌ی انتزاعی درست هم باشد.
آلتوسری برای قرن بیست‌ویکم / کارن آیر / ترجمه‌ی امین علی‌محمدی
ایدئولوژی، در همه‌ی اَشکال‌اش، در قرن بیست‌ویک به‌شدت در حال گسترش و تکثیر است. خواه ایدئولوژی را به‌منزله‌ی ایده‌های افراطی، مفاد چالش‌برانگیز گفتمان سیاسی، پراگماتیسم نهادینه‌شده‌ی وضع موجود فهم کنیم یا کردارهای خودانگیخته، تجسم‌یافته و (یا) معمول در زندگی روزمره در نظر آوریم، ایدئولوژی همواره «همه‌جاحاضر» و «تأثیرگذار» است. احساسات ملی‌گرایانه‌ی حال حاضرِ راست افراطی که به نظر می‌رسد همه جا در حال برآمدن است، تنها یکی از چهره‌های شناخته‌‌شده‌ی ایدئولوژی را نشان می‌دهد.
بن‌بست آلتوسری / کوین اندرسن / ترجمه مهیار نیازی
مارکسیسمِ ساختارگرایانه‌ی فیلسوف فرانسوی، لویی آلتوسر، همچنان مورد ارجاع بسیاری از مکاتب معاصر تفکر رادیکال است؛ حتی برخی از آنها که به‌کلی از مارکسیسم روی گردانده‌اند. از این گذشته، درحالی‌که اندیشه‌ی رادیکال، پس از چندین دهه پساساختارگرایی نیچه‌ای، بازگشتی محدود به مارکس را تجربه کرده است، میراث آلتوسر نیز با روایتی از مارکسیسم در کمین… ادامهٔ مطلب ›
نقد اقتصاد سیاسی 