نقد اقتصاد سیاسی

برچسب: آنیشا اسداللهی

بی‌ثبات‌کاری و سرمایه‌داری / ژان سباستین کاربونل / ترجمه‌ی آنیشا اسداللهی

این ادعا که طبقه‌ی کارگر دیگر وجود ندارد، با جایگزین کردن واژه‌ی «پریکاریا» همراه است. اما شرایط بی‌ثبات تجربه‌ی اکثر کارگران در سرتاسر تاریخ سرمایه‌داری بوده و هر کجا که وضعیت شغلی با‌ثباتی به چشم‌مان می‌خورد تنها به این دلیل است که سازمان‌دهی کرده بودیم.

کشف دوباره‌ی کولونتای / لیزا فیدرستون / ترجمه‌ی آنیشا اسداللهی

به‌مناسبت صدوپنجاهمین سالگرد تولد الکساندرا کولونتای
_________________
کولونتای در سال 1905 می‌نویسد، زنان کارگر نباید به «آواز افسونگر» فمینیست‌های بورژوا گوش بسپارند، چرا که آن‌ها تنها خواستار امتیازهای برابر با همسرانشان هستند اما هیچ‌گاه امتیازهای طبقاتی‌‌شان را کنار نخواهند گذاشت.

بازتولید اجتماعی و همه‌گیری کرونا / گفت‌وگو با تیتی باتاچاریا / ترجمه‌ی آنیشا اسداللهی

به‌مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن
__________________
هدفِ نظریه‌ی بازتولید اجتماعی که محل تمرکز نظری و پراکسیس فمینیست‌های مارکسیست در سال‌های اخیر بوده روشن‌سازی و ارائه‌ی پاسخ به پرسش‌هایی از این گونه است: اگر کار کارگران تمامی ثروت جامعه را تولید می‌کند، پس چه کسی کارگر را تولید می‌کند؟
گفت‌وگوی حاضر با یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان بازتولید اجتماعی در زمینه‌ی درس‌های این نظریه در زمینه‌ی بیماری‌های همه‌گیر است.

در افقِ پیش روی ما «سرمایه‌داری آدم‌خوار» قرار دارد / گفت‌وگو با نانسی فریزر / ترجمه‌ی کیوان مهتدی و آنیشا اسداللهی

 ما هم‌زمان با چندین بحران روبه‌رو هستیم: در اقتصاد، در بازتولید اجتماعی، در محیط زیست، و در سیاست. بدون مداخله‌ی جدی، ممکن است کار ما به «سرمایه‌داری آدم‌خوار» برسد.

کارفرمایان یونیفورم‌پوش / مارکو درِمو / ترجمه‌ی کیوان مهتدی و آنیشا اسداللهی

این یادداشت کوتاه درباره‌ی گستره‌ی عمل نیروهای نظامی در اقتصاد کشورهای خاورمیانه، یک نکته‌ی مبنایی را حل‌نشده باقی می‌گذارد. چگونه ارتش کارفرما نه تنها با حال‌و‌هوای مذهبی که وجه‌مشخصه‌ی دولت‌های خاورمیانه است هم‌زیستی می‌کند، بلکه هم‌زمان با نولیبرالیسم سخت‌ و راست‌کیش سازگار است؟ زمانی‌که خصوصی‌سازی مد روز نبود، ارتش با آسودگی بیشتری می‌توانست خود را همچون موتور توسعه جا بزند. اما الان چطور؟ جالب آن‌که ارتش‌های نام‌برده در واقع از موج نولیبرالیسم سود برده‌اند، چراکه خود و بنیادهایشان صنایعی را که دولت به نام آزادسازی رها کرده بود از آن خود ساختند.