برچسب: امریکای لاتین
انقلاب طولانی هائیتی / پی‌یر لبوسییر، مارگارت پرسکاد و کامیلا واله / ترجمه‌ی علی اورنگ
بحثی درباره‌ی رخدادهای اخیر هائیتی و ریشه‌های تاریخی آن
شیلی پس از پیروزی چپ / مایکل چسام
نگاه مقدماتی به پیروزی چپ در انتخابات شیلی:
چپ با یک سلسله ناسازه‌های استراتژیک مواجه است. یک نامزد موفق باید پس از سال‌ها تحول و تفرقه، ثبات ارائه دهد، اما تنش آشکاری بین ثبات و سیاست تغییر رادیکال وجود دارد… رهبران جوان چپ شیلی باید به دنبال چگونگی جایگزینی دولت مستقر بدون تبدیل شدن به بخشی از آن باشند. تجربه‌ی سیریزا در یونان نشان داده است که پیروزی در انتخابات تنها نخستین آزمون خواهد بود.
واقعیت‌های شیلی / اندرو کونکاچنگ / ترجمه‌ی احمد سیف
جمعه‌ی گذشته در واکنش به تظاهرات گسترده، تانک‌ها وارد خیابان‌های سانتیاگو، پایتخت شیلی، شدند. شیلی، کشوری است که معروف است دارای قوی‌ترین دموکراسی و پیشرفته‌ترین اقتصاد در امریکای لاتین است. حتی برای شیلیایی‌هایی که تظاهرات در طول ده‌ها سال گذشته را در نظر داشته‌اند، این انفجار سراسری و ملی نارضایتی مردم غیر قابل‌انتظار بود.
بحران ونزوئلا و نظریه‌ی مدرن پولی / الن براون
مشکل ونزوئلا این نیست که دولت پول چاپ کرده است تا با آن افراد را استخدام کرده زیرساخت بسازد و یا خدمات رفاهی ارایه بدهد و توسعه‌ی اقتصادی را بیش‌تر کند. اگر این چنین بود دیگر نرخ بیکاری به 33 درصد نمی‌رسید که هم‌چنان در حال افزایش باشد. ونزوئلا مشکلی دارد که امریکا هیچ‌گاه نداشت و نخواهد داشت. مشکل ونزوئلا این است که بدهی سنگینی به دلار امریکا دارد یعنی به یک واحد پولی که نمی‌تواند آن را خودش چاپ کند.
تراژدی ونزوئلا / مایکل رابرتز / ترجمه‌ی احمد سیف
اشاره: مقاله‌ی زیر پیش از بحران اخیر ونزوئلا نوشته شده است اما به‌خوبی ریشه‌های بحران اقتصادی ونزوئلا و دلایل شکست چاویسم و نارضایتی کارگران و مردم از دولت مادورو را تبیین می‌کند. مایکل رابرتز در این مقاله براساس مجموعه‌ی متنوعی از داده‌ها از منابع مختلف نشان می‌دهد هم دولت چاوز و هم دولت مادورو تمام تکیه‌شان بر درآمدهای هنگفت نفتی بود تا با استفاده از آن از فقر بکاهند در حالی که در دگرگون کردن اقتصاد با در پیش گرفتن سرمایه‌گذاری‌های مولد، مالکیت عمومی، و برنامه‌ریزی موفق نبودند. ـ نقد اقتصاد سیاسی
انقلاب نیکاراگوا / سعید رهنما
رهبری جبهه‌ی ساندینیست‌ها در طول یازده سالی که در نیکاراگوا در قدرت بود، به‌رغم اختلاف‌نظر‌ها انشعاب نکرد، دسته‌ای آن دسته‌ی دیگر را خائن نخواند، و کسی اعدام یا زندانی نشد. با آن‌که در عمل و در تصمیم‌ها اقلیت و اکثریتی وجود داشت، رهبری به «بلشویک» و «منشویک»، «اقلیتی» و «اکثریتی» و جز آن، که یکی از عوامل نابودی دیگر انقلاب‌های جهان بود، تقسیم نشد. و این از ویژگی‌های بی‌نظیر انقلاب نیکاراگوا بود. از مهم‌ترین ویژگی‌ها باور و تأکید رهبران انقلاب به دموکراسی، نه تنها در حرف و روی کاغذ بلکه در عمل بود. زمانی که با پشتوانه قوی مردمی و ارتش آزادی‌بخش قدرت سیاسی را گرفتند، و در حالی که هیچ یک از دیگر نیروهای سیاسی امکان رقابت با آنها را نداشتند، تقریباً تمامی این جریانات و حتی مخالفان خود را دعوت به مشارکت در دولت کردند. پاره‌ای از وزارت‌خانه‌ها به آنها واگذار شد، و در نهاد قانون‌گذاری جدید، هر جریان سیاسی یک نفر نماینده داشت.
فیدل کاسترو و انقلاب کوبا / سعید رهنما
من در چند سفری که در همان دوران به کوبا داشتم خود شاهد بودم که تعدادی از دوستانم که استاد دانشگاه هاوانا و از اعضای ارشد حزب کمونیست هم بودند، به‌خاطر کم غذایی بسیار وزن از دست داده بودند و استخوان‌های دستشان بیرون زده بود، و این در حالی بود که در مدارس دولتی دانش آموزان با یونیفورم‌های تمیز در کافه تریا‌هاشان به‌رایگان غذا می‌خوردند، بیمارستان‌ها و کلینیک‌های مجانی به فعالیت ادامه می‌دادند، و یارانه‌های حمل‌ونقل نیز کاملاً پابرجا بود.
ونزوئلا پس از چاوز / گفت‌وگوی نیولفت ریویو با جولیا بکستون / ترجمه‌ی مهیار نیازی و سارا یوسف‌پور
این نخستین بار است که جنبش‌های جناح چپ برای مدت طولانی قادر به اعمال قدرت در سراسر منطقه بوده‌اند. طبقات خلق بیش از گذشته به حقوق خود و قدرت سیاسی‌شان آگاه شده‌اند. این حقوق دیگر به عنوان چیزی که از بالا، توسط رهبران کاریزماتیک به توده‌های پایین‌دست اعطا می‌شود درک نمی‌شود، آن گونه که در مورد نسل قبل پوپولیست‌ها مانند پرون و وارگاس صادق بود. انقلاب بولیواری به طور خاص روابط اجتماعی در ونزوئلا را تغییر داده و تأثیر بسیار زیادی در این قاره به مثابه‌ی یک کل نهاده است. اما تراژدی آن است که هرگز به‌درستی نهادینه نشد و به این ترتیب نشان داد که قابل دوام نیست.
امریکا و کوبا / ویلیام بلوم / ترجمه احمد سیف
سال‌هاست که رهبران سیاسی امریکا و مطبوعات این کشور علاقمندند به کوبا انگ «مطرودبودن بین‌المللی» بزنند. البته درسال‌های اخیر کم‌تر این عنوان را به‌کار می‌گیرند، شاید یکی از دلایلش رأی‌گیری سالانه‌ی سازمان ملل متحد باشد درباره‌ی این قطع‌نامه «ضرورت پایان‌بخشیدن به تحریم اقتصادی، تجارتی و مالی که ایالات متحد امریکا علیه کوبا اعمال می‌کند». در… ادامهٔ مطلب ›
نوتوسعه‌گرایی: فراسوی نولیبرالیسم؟ / ماریانو فلیز / ترجمه منصور احسان
/ بحران سرمایه‌داری و توسعه‌ی آرژانتین از دهه‌ی 1990/ مسیر جدیدی که آرژانتین در پیش گرفته به مباحث زیادی در چند سال گذشته دامن زده است. تمرکز بیش‌تر این مباحث روی ماهیت این شیوه‌ی جدید توسعه است که گمان می‌رود در پی بحران حاکمیت نولیبرالی پدیدار شده است. در این مقاله تحلیلی از پیوستگی‌‌ها و… ادامهٔ مطلب ›
پس از چاوز / امانوئل والرشتاین
هوگو چاوز درگذشته است. رسانه‌های جهان و اینترنت سرشار از ارزیابی دست‌آوردهای اوست و دامنه‌ی این ارزیابی از ستایش بی‌پایان تا نکوهش بی‌پایان را دربرمی‌گیرد. برخی افراد نیز با احتیاط بیش‌تر به ستایش یا نکوش وی می‌پردازند. تنها چیزی که به نظر می‌رسد همگان بر سر آن توافق دارند این است که هوگو چاوز رهبری… ادامهٔ مطلب ›
نقد اقتصاد سیاسی 