برچسب: بحران اقتصادی ناشی از ویروس کرونا
نجات اقتصادی برای ثروتمندان، ویروس برای بقیه / راب اوری / ترجمه‌ی احمد سیف
این دومین بار است که در طول یک نسل، رئیس‌جمهور و کنگره در پوشش «نجات اقتصاد»، اقتصاد تازه‌ای ایجاد می‌کنند. از طریق نجات اقتصادی مدیران و رئوسا و بنگاه‌ها و نهادها، که درواقع صندوق ذخیره شان درنتیجه ثروتمندترشدن خودشان خالی شده است، بنگاه‌های فاسد برای تضمین سلطه طبقاتی شان می‌کوشند. از طریق پرداخت‌های ناچیز به توده‌ی مردم و سودبری از این بیماری عالم‌گیر بخش‌های بی‌ثبات جامعه امریکا، تعمیق شده و گسترش یافته است تا موقعیت خود را به‌عنوان آن‌چه که می‌تواند دراین راه هزینه شود تثبیت کند.
تقصیر ویروس بود / مایکل رابرتز / ترجمه‌ی رسول قنبری
مطمئنم وقتی‌که فاجعه به‌سر آید، علم اقتصاد جریان اصلی و مقامات اقتصادی ادعا خواهند کرد که این بحرانی برون‌زا بوده است و هیچ ربطی به هرگونه نقص ذاتیِ شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری و ساختار اجتماعی جامعه ندارد. تقصیر ویروس بود. این همان استدلال جریان اصلی پس از رکود بزرگ 9-2008 بود و در سال 2020 نیز تکرار خواهد شد.
سیاست مبارزاتی در زمانه‌ی کرونا / ساندرو مزادرا / ترجمه‌ی میترا یوسفی
وضعیت اضطراری، منعِ آمدوشد، شورش در زندان‌ها و اعتصابات: ایتالیا کانونِ اروپایی این همه‌گیری جهانی‌ست. همه‌ی اینها چه معنایی برای جنبش‌ها، مبارزات اجتماعی و نیروهای چپ دارد؟
زمان‌های طولانیِ انتظار مقابل داروخانه‌ها و صف‌های طولانی در مقابل سوپرمارکت‌ها: روایت‌هایی از این دست حالا به رویه‌ی عادی در ایتالیا بدل شده و همین‌ها کافی‌ست تا تصوری در این‌باره به دست آوریم که انتشار ویروس چه‌گونه جامعه‌ی ما را دگرگون می‌کند. به بیان دقیق‌تر، اپیدمی و اقدامات دولت در عمل برخی روند‌ها را تشدید می‌کنند که مدت مدیدی در جریان بوده‌اند. دهه‌ها سیاست‌ِ ترس تأثیر خود را به جا گذاشته است و حالا می‌توان آن را در ترس از هرگونه تماس و نگاه‌های مشکوک، که فاصله‌ی ایمنی را حفظ می‌کنند، مشاهده کرد. بدون تردید، چنین ترسی نیروهای مسلط بر زندگیِ ما را تقویت می‌کند و باید به خاطر داشت که اقدامات دولتی، آن‌طور که اکنون اعمال می‌شوند، در زرادخانه‌ی «سیاست‌های ممکن» باقی می‌مانند. با این همه، تصاویری نیز با دلالت‌هایی کاملاً متفاوت پدیدار می‌شوند: آدم‌ها در خیابان به یکدیگر لبخند می‌زنند، از بالکن‌ها موسیقی پخش می‌شود و احساس همبستگی نه‌تنها نسبت به پزشکان و پرستاران بلکه نسبت به کارگران اعتصابی کارخانه‌ها، که برای استانداردهای بهداشتی در محیط کار می‌جنگند، ابراز می‌شود.
این روزها به نظر می‌رسد که مباحثات درونی جنبش‌های اجتماعی و نیروهای چپ بیشتر بر جنبه‌ی اول، یعنی تشدید مکانیسم‌های کنترلی در مواقع اضطراری، متمرکز است. در بسیاری از مداخلات، فارغ از مواضع فیلسوفان شناخته‌شده که این روزها به ویروس‌شناس و همه‌گیر‌شناس بدل شدند، نوعی شک و تردید نسبت به COVID-19 و خطر واقعی آن به چشم می‌خورد. به نظر من این رویکرد کاملاً گمراه کننده است. بر‌عکس ، بحث باید از این واقعیت آغاز شود که همه‌گیریِ ویروس کرونا نه‌تنها تهدیدی برای سلامتی و جانِ میلیون‌ها انسان (به‌ویژه سالمندان و سایر افراد در معرض خطر) است بلکه تاب‌آوری نظام‌های بهداشت و درمان را نیز به خطر می‌اندازد. در این باره نباید تردید داشت.
…
بحران ویروس کرونا و برنامه‌ای سوسیالیستی برای برون‌رفت از آن / ترجمه‌ی احمد سیف
ترجمه‌ی دو مقاله:
ویروس کرونا: بحران سرمایه‌داری / نوشته‌ی ریچارد وُلف
هزینه‌ی این بیماری عالم‌گیر نباید باعث ورشکستگی مردم بشود/ نوشته‌ی
ویجی پراشاد و مانوئل برتولدی
