برچسب: جمهوریخواهی سوسیالیستی

عدمسلطه و قدرت مؤسس / بنیامین آسک پاپماتسِن / ترجمهی علیرضا خادم
در تئوری سیاسی معاصر، دو مورد از چارچوبهای غالب برای نقد سرمایهداری و دموکراسی لیبرال، از یکسو جمهوریخواهی سوسیالیستی است و از سوی دیگر دموکراسی رادیکال. علیرغم بلندپروازیهای رایج برای کشفِ روابط آشکار و سلسلهمراتبی قدرت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و نیز خلق مدلهای تازهی سازماندهی سیاسی برابریخواهانه و مشارکتی، هیچ مقایسهی نظاممندی دربارهی جمهوریخواهی سوسیالیستی و دموکراسی رادیکال وجود ندارد. مقالهی پیش رو از طریق مقایسهی برداشتهای متفاوت [این دو سویهی تفکر سیاسی] از الف) نهادها و ب) کنشِ سیاسی و پ) واگرایی روابطِ سیاسی و سلسلهمراتبی آنها با سوسیالیسم، این شکاف را پر میکند.

جمهوریخواهی رادیکال: ایدهی جدید چپ؟ / یانیس کوریس / ترجمهی امین زرگرنژاد
آیا نوجمهوریخواهی ایدهی بزرگ جدید چپ است؟ نوجمهوریخواهی بر مجموعهای از ایدههایی چون آزادی، برابری، فضیلت مدنی، مشارکت سیاسی و صیانت از حقوق اساسی استوار است. در سال ۲۰۰۷ فلسفهی سیاسی نوجمهوریخواهانه در فضای دانشگاهی غرب در حال شکوفایی و گسترش بود در حالیکه چپ رادیکال در تلاش بود تا دستور کار اجتماعی مترقی نوینی را با الزامات ایدئولوژیک سنتی خود در آمیزد.

نظریهی جمهوریخواهانهی سوسیالیستی دربارهی آزادی و حکومت / جیمز مالدون / ترجمهی مهسا اسدالهنژاد
نظریهی جمهوریخواهانهی سوسیالیستی نباید با نظریههای سوسیالیستی و جمهوریخواهانه بهگونهای که انگار با یکدیگر در تضادند، برخورد کند. هر چه باشد، جمهوریخواهان ادعا میکنند که روایت پیشروتری از آزادی سیاسی در نسبت با لیبرالها ارائه میدهند. از چشمانداز سوسیالیستی، چنانکه رزا لوکزامبورگ بیان کرده است: «هر سوسیالیستی ماهیتاً یک جمهوریخواه است»