برچسب: دموکراسی رادیکال

عدمسلطه و قدرت مؤسس / بنیامین آسک پاپماتسِن / ترجمهی علیرضا خادم
در تئوری سیاسی معاصر، دو مورد از چارچوبهای غالب برای نقد سرمایهداری و دموکراسی لیبرال، از یکسو جمهوریخواهی سوسیالیستی است و از سوی دیگر دموکراسی رادیکال. علیرغم بلندپروازیهای رایج برای کشفِ روابط آشکار و سلسلهمراتبی قدرت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و نیز خلق مدلهای تازهی سازماندهی سیاسی برابریخواهانه و مشارکتی، هیچ مقایسهی نظاممندی دربارهی جمهوریخواهی سوسیالیستی و دموکراسی رادیکال وجود ندارد. مقالهی پیش رو از طریق مقایسهی برداشتهای متفاوت [این دو سویهی تفکر سیاسی] از الف) نهادها و ب) کنشِ سیاسی و پ) واگرایی روابطِ سیاسی و سلسلهمراتبی آنها با سوسیالیسم، این شکاف را پر میکند.

دموکراسی رادیکال و فراموشی ریشهها / آرش فال اسیری
/ نقد دیدگاه ارنستو لاکلائو و شانتال موف / مارکس در «مقدمهای بر نقد فلسفهی حقوق هگل»، رادیکال بودن را چنین توصیف میکند: دست یافتن به ریشهی مسایل (137: 1970). این تعریف درظاهر در نقطهی کانونی نظریهی دموکراسی رادیکال قرار دارد. نظریهای که در پی بازیابی هویت اشتراکی انسان بهعنوان موجودی اجتماعی و در زمانهای… ادامهٔ مطلب ›

دموکراسی رادیکال در کردستان سوریه / کارلوس زاراتازا
هیچگاه چیز خیلی مهمی دربارهی این شهر کوچک 25 هزار نفری در شمال سوریه وجود نداشت. اما امروز این شهر آزمایشگاهی شده برای یکی از پیشگامترین تجربههای سیاسی که تابه حال در کل منطقهی خاورمیانه صورت گرفته است. آمودا که در 700 کیلومتری شمال شرقی دمشق است، میزبان ستادهای بهاصطلاح «خودگردانی دموکراتیک کانتون جزیره» است…. ادامهٔ مطلب ›