برچسب: محمدرضا نیکفر
مشق دیروز، واقعیت امروز / رضا جاسکی
بازخوانی انتقادی دیدگاه‌های محمدرضا نیکفر در مقاله‌ی «چپ و بار گران تاریخ»
________
تحلیل‌های لنین، مائو، گرامشی و در مورد ایران بیژن جزنی در زمینه‌ی تاریخی خود تحلیل‌های درستی بودند. نیاز به تکرار نیست که هر کدام از این رهبران جنبش چپ دچار خطاهای بزرگی شدند اما تأکید آن‌ها بر تشکیل جبهه‌ی متحد خطا نبود و شیوه‌ی استدلال آن‌ها برای تعیین استراتژی چپ اهمیت خاصی دارد.
نگاهی به مقاله‌ی «افسردگی چپ و بار گران تاریخ» / سعید رهنما
دوست عزیز دکتر محمدرضا نیکفر در مقاله‌ی شیوا، جذاب و پُرمایه‌ی خود به مجموعه‌ای از مسائلی که چپ با آن مواجه است می‌پردازد. من ضمن توافق با کلیت روحِ مطلب، در مورد پاره‌ای برداشت‌های طرح شده در این رساله نکاتی متفاوت از این تحلیل دارم، و برای دامن زدن به بحث‌های بیشتر در این مختصر به جنبه‌هایی از آن می‌پردازم.
افسردگی چپ و بار گران تاریخ / محمدرضا نیکفر
در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۴۰۰/۱۰ سپتامبر ۲۰۲۱ گفت‌وگویی آنلاین با عنوان «چپ و انقلابهای ناتمام» به ابتکار سایت «نقد اقتصاد سیاسی» برگزار شد − شرکت‌کنندگان خسرو پارسا، سعید رهنما، یاسمین میظر و من بودیم و پرویز صداقت نیز بحث را می‌گرداند.
نوشته‌ی حاضر برخی نکته‌هایی است که در آن‌جا بیان کرده‌ام و تا حدی تکمیل‌کننده‌ی آن‌هاست.
چپ و انقلابهای ناتمام / گفت‌وگوی خسرو پارسا، سعید رهنما، پرویز صداقت، یاسمین میظر و محمدرضا نیکفر
پرسش اصلی این است که چپ چه‌گونه باید مطالبات حقوق دموکراتیک شهروندی را با مطالبات ضدسرمایه‌داری امروز گره بزند که قادر باشد توأمان با گرایش‌های انحلال‌طلبانه و گرایش‌های سکتاریستی مرزبندی داشته باشد؟
«بورژوازی اسلامی» و اقتصاد سیاسی روحانیت شیعه / حسن آزاد
اگر قرار است واقعیت‌های عینی را با ابعاد بسیار و غنی درنظر بگیریم، آیا بهتر نیست که نخست، از مفاهیمی استفاده کنیم که ویژگی این واقعیت تاریخی را برجسته می‌کند، و سپس در تکمیل این ویژگی، با افزودن تعین‌هایی که بیان‌گر جنبه‌های گوناگون آن است. پناه بردن به یک متاتئوری حرکتی معکوس است، یعنی توصیف واقعیت‌های تاریخی پُرجنبه با مفاهیمی مجردتر، فراگیرتر و فراتاریخی‌تر که تمایز و ویژگی واقعیت‌های گوناگون تاریخی را در خود حل و همسان می‌کند و از تعین‌های متعددی که بیان‌گر تنوع واقعیت‌های تاریخی است، می‌گریزد.
نقد اقتصاد سیاسی 