طبقه و کار 
بی‌ثبات‌کاری و سرمایه‌داری / ژان سباستین کاربونل / ترجمه‌ی آنیشا اسداللهی
(1)این ادعا که طبقه‌ی کارگر دیگر وجود ندارد، با جایگزین کردن واژه‌ی «پریکاریا» همراه است. اما شرایط بی‌ثبات تجربه‌ی اکثر کارگران در سرتاسر تاریخ سرمایه‌داری بوده و هر کجا که وضعیت شغلی با‌ثباتی به چشم‌مان می‌خورد تنها به این دلیل است که سازمان‌دهی کرده بودیم.
بازنگری فعالیت کارگری در ایران / سرهان آفاجان / ترجمه‌ی عرفان آقایی و هیمن رحیمی
در آستانه‌ی اول ماه مه
__________________
یادداشت‌هایی چند در باب اعتصاب کارخانه‌ی وطن در سال 1310: بررسی کردارهای گفتمانی کارگران ایرانی در دوره‌ی زمانی 1300 الی 1320 خورشیدی با تمرکز مشخص بر اعتصاب کارخانه‌ی وطن.
نهضت کارگری ایران: پیشرو در قیام، بی‌بهره از نتایج / خسرو شاکری
در آستانه‌ی اول ماه مه، روز جهانی کارگر
________________________
– آیا جنبش کارگری ایران با توجه به بیش از یک قرن فراز و نشیب و رنج و دستاوردهای ناپایدار، اکنون به آن درجه از بلوغ، دانش سیاسی، توانایی و استقلال فکری رسیده است که بار دیگر به ابزاری برای به قدرت رساندن نیروها ی سیاسی عوام‌فریب و سرکوبگر که در داخل و خارج برای گرفتن قدرت به کمین نشسته‌اند تبدیل نشود؟
مزد 1402: سرکوب بی‌سابقه / کاظم فرج‌الهی
سیصدوچهاردهمین نشست شورای عالی کار به ریاست وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی و حضور کمکی و خارج از عرف دو وزیر «صنعت ومعدن» و «اقتصاد و دارایی» در 26 اسفند 1401 حداقل مزدی را برای بیش از 14.5 میلیون کارگر زیر پوشش قانون کار و تأمین اجتماعی در سال 1402 رقم زد که دیگر ضرب‌المثل «کوه موش زایید» هم نمی‌تواند به‌درستی حق مطلب را ادا کند و عمق فاجعه بار این سرکوب مزدی را نشان بدهد.
دو نکته درباره‌ی منشور 20 تشکل صنفی و مدنی ایران / سعید رهنما
یکی از مهم‌ترین منشور‌هایی که از سوی جریان‌ها و گروه‌های مختلف منتشر شده، منشور بیست تشکل درون ایران است، و نقطه‌عطف ارزشمندی در مبارزات دموکراتیک مردم ایران به‌شمار می‌آید. در نقد و بررسی این منشور مهم باید ملاحظاتی را که این هم میهنان با آن مواجه‌اند در نظر داشت. من در اینجا صرفاً به دو جنبه‌ی آن، که حتی با توجه به همان ملاحظات می‌توانست در این منشور گنجانده شود، می‌پردازم.
پریکاریا، طبقه‌ی نوین خطرناک / گای استندینگ / ترجمه‌ی کیوان مهتدی
با دو پرسش مواجه هستیم: نخست، آیا تجربه‌ی امروز ما کیفیتی متمایز از مشکلات دیرپای تاریخی ما دارد؟ به بیانی، وجه ممیزه‌ی آن از تاریخ غارت، بهره‌کشی، و تبعیض دیرینه‌ی این سرزمین کدام است؟ دوم، چنانچه با وضعیت متمایزی مواجه هستیم، کدام منظومه‌ی مفهومی می‌تواند ضمن تبیین سازوکارهای درونی، تصویری از کلیت این وضعیت نوین ارائه دهد؟ کدام گنجینه‌ی واژگان برای توضیح این ساختار متغیر، و در عین حال تشخیص عاملیت نیروهای اجتماعی درون آن مورد نیاز است؟ هر پروژه‌ای که خواهان تغییرِ ریشه‌ایِ مناسبات اجتماعیِ موجود به نفعِ زحمتکشان و زخم‌خوردگانِ وضعیتِ فعلی باشد، به‌ناچار باید با این دو پرسش درگیر شود.
از اعتصابات کارگری اخیر چه می‌آموزیم؟ / شیرین کمانگر
بازخوانی اعتصاب کارگران «کروز»:
حتی اعتصاب‌هایی که صرفاً به رفع نیازهای معیشتی کارگران محدود می‌شود، در ابعاد وسیع‌تر بخش بزرگی از سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و نهادهای مربوط به آنها را به چالش می‌کشند. اهمیت تبیین اعتصابات کارگری در این است که می‌توان هر مطالبه‌ی اقتصادی مشخص را به سیاست‌هایی که موجد فقر، ارزان‌سازی نیروی کار، ناامنی شغلی و به بیان عام‌تر تشدید استثمار نیروی کار است، به ساختارهای کلی اقتصادی گره زد و بر هم‌سرنوشتی گروه‌های مختلف کارگری تأکید کرد.
نکته‌هایی درباره‌ی اعتصاب اجتماعی / جرمی برچر / ترجمه‌ی عرفان رشیدی
مقاله‌ی حاضر در مورد اعتصاب‌هایی کاربرد دارد که 1) اکثر شرکت‌کنندگان آنها در اتحادیه‌ها یا سایر سازمان‌های رسمی کارگری سازمان‌دهی نشده‌اند؛ 2) هدف اصلی نه فقط تأثیرگذاری بر کارفرمای بلافصل بلکه بر رژیم یا ساختار اجتماعی باشد. و 3) صاحبان قدرت برای چنین اقداماتی مشروعیت قائل نباشند. ما آنها را «اعتصابات اجتماعی» می‌نامیم.
توسعه‌ی صنعتی، فرهنگ و سیاست‌های طبقه‌ی کارگر / والنتین مقدم / ترجمه‌ی عطا رشیدیانی
مطالعه‌ی موردی کارگران صنعتی تبریز در انقلاب ایران:
این مقاله با تلفیقِ تحلیلِ ساختاری و مصاحبه با یکی از اعضای بنیانگذار شورای رادیکال کارخانه[ها] در تبریز، به بررسی پیوندهای بین توسعه‌ی اقتصادی، ساختار اجتماعی و سیاست طبقاتی می‌پردازد و نشان می‌دهد که اقدامات فرهنگی و اقتصادی، عاملی اساسی در درک آگاهی و سیاستِ طبقه‌ی کارگر، و ظرفیت کارگران برای کُنش مستقل (به‌عنوانِ بخشی از پرولتاریای صنعتی) و کُنش جمعی (به‌عنوانِ بخشی از جنبش انقلابی توده‌ای) هستند.
گل‌محمد سخن می‌گوید / محمد صفوی
به‌مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر
__________________
گزارش حاضر مربوط به یکی از نخستین گردهمایی‌های کارگران کارخانجات مختلف تهران در روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷، در محل «خانه‌ی کارگر» است. روزهایی که کارگران برای رهایی از ستم در پرتو آزادی‌های به‌دست آمده می‌توانستند گرد هم آیند و خواسته‌ها و مطالبات صنفی و سیاسی و مطالب هشدارآمیز خود را بیان کنند.
صنفی، سیاسی است / پرویز صداقت
به‌مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر
_________________
بدون حل تناقض‌های بنیادی در عرصه‌ی روابط قدرت در اقتصاد سیاسی ایران امروز امکان پاسخ‌گویی مؤثر به مطالبات صنفی و معیشتی وجود ندارد. در چنین شرایطی می‌توان با قاطعیت گفت صنفی سیاسی است و مطالبه‌ی صنفی طبقات اجتماعی در ماهیت خود مطالبه‌گری سیاسی است.
سرگذشت بازنشستگان / کاظم فرج‌الهی
به‌مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر
_____________________
بحثی در ضرورت پیوند جنبش بازنشستگان با جنبش کارگران و سایر مزدبگیران ایران
نقد اقتصاد سیاسی 