نما 
کارفرمایان یونیفورم‌پوش / مارکو درِمو / ترجمه‌ی کیوان مهتدی و آنیشا اسداللهی
این یادداشت کوتاه درباره‌ی گستره‌ی عمل نیروهای نظامی در اقتصاد کشورهای خاورمیانه، یک نکته‌ی مبنایی را حل‌نشده باقی می‌گذارد. چگونه ارتش کارفرما نه تنها با حال‌و‌هوای مذهبی که وجه‌مشخصه‌ی دولت‌های خاورمیانه است هم‌زیستی می‌کند، بلکه هم‌زمان با نولیبرالیسم سخت و راست‌کیش سازگار است؟ زمانی‌که خصوصی‌سازی مد روز نبود، ارتش با آسودگی بیشتری می‌توانست خود را همچون موتور توسعه جا بزند. اما الان چطور؟ جالب آن‌که ارتش‌های نام‌برده در واقع از موج نولیبرالیسم سود برده‌اند، چراکه خود و بنیادهایشان صنایعی را که دولت به نام آزادسازی رها کرده بود از آن خود ساختند.
اهداف خوب بدون نیروی اجتماعی مانند اندیشه است بدون عمل / نادر عصاره
ارزیابی انتقادی میزگرد «چپ و انقلاب‌های ناتمام»
فساد مالی و اقتصادی در افغانستان / احمد سیف
بازخوانی رسوایی مالی بانک کابل
____________
سقوط دوباره‌ی افغانستان در دستان طالبان بعد از گذشت 20 سال از اشغال نظامی این کشور پرسش‌های زیادی درباره‌ی علل وضعیت کنونی و قدرت‌گیری دوباره‌ی طالبان پدید آورده است. تردیدی نیست که نقش امپریالیسم و قدرت‌های ارتجاعی منطقه‌ای بسیار پررنگ است، اما یک عامل را نباید نادیده گرفت و آن فساد نظام‌مند مالی و اقتصادی است که در سرتاسر دوران 20 ساله‌ی اشغال در دولت‌های دست‌نشانده‌ی این کشور حاکم بوده است.
تعلیق زمان حال از نوعی دیگر / محمد مالجو
درباره‌ی پروژه‌ی تحقیقاتی ابراهیم توفیق
________________
پروژه‌ی فکری آقای ابراهیم توفیق و همکاران‌شان پروژه‌ای است کثیرالوجوه، اما من این‌جا فقط به یک وجه از مباحث ایشان می‌پردازم. خلاصه‌ی صحبت‌ام در جلسه‌ی حاضر این است که آقای توفیق نتیجه‌ی هوش‌مندانه‌ای را از بررسی بخشی از مطالعات علوم اجتماعی در ایران به‌درستی استنتاج کرده‌اند اما احتمالاً نابه‌جا به کلیت علوم اجتماعی ما تعمیم داده‌اند.
ایران و سرمایه‌داری مافیایی: نمونه‌ی محمودرضا خاوری / احمد سیف
چه شد و چه پیش آمد که در ایران با موارد متعدد فساد مالی و اقتصادی روبرو شده‌ایم؟ در چند سال گذشته روز و هفته‌ای نبود که یک اختلاس بزرگ و یا رشوه‌ستانی گسترده و فساد مالی در ایران کشف نشده باشد.
زنان افغانستان، اشغالگران و طالبان / راوا
مقاومت در سرشت بشر است و تاریخ گواه آن است. ما مشاهده کرده‌ایم که هیچ میزانی از ستم، خودکامگی و خشونت نمی‌تواند مقاومت را متوقف کند. زنان بار دیگر به زنجیر نمی‌افتند! درست صبح روزی که طالبان به پایتخت وارد شدند، گروهی از زنان جوان شجاع ما بر دیوارهای کابل شعار «مرگ بر طالبان!» نوشتند. زنان ما اکنون از لحاظ سیاسی آگاه هستند و دیگر نمی‌خواهند زیر برقع زندگی کنند، کاری که 20 سال پیش طالبان به‌راحتی انجام دادند. ما به مبارزه‌ی خود ادامه می‌دهیم.
شکست در افغانستان / طارق علی
تأکید بسیار بر میانگین سنی در افغانستان شده است: 18 سال در جمعیتی 40 میلیون نفری. این به خودی خود معنایی ندارد. اما این امید وجود دارد که جوانان افغان پس از این درگیری چهل‌ساله برای زندگی بهتر تلاش کنند. برای زنان افغان این مبارزه به‌هیچ‌وجه پایان نمی‌یابد. در بریتانیا و جاهای دیگر، همه‌ی کسانی که می‌خواهند بجنگند باید تمرکز خود را بر روی پناهندگانی بگذارند که به زودی درب ناتو را خواهند کوبید. پناهندگی حداقل چیزی است که غرب به این مردم بدهکار است: غرامتی ناچیز برای یک جنگ غیرضروری.
سلب‌مالکیت، پرولتریزه‌شدن و خیزش‌های فرودستان عرب خوزستان / اردشیر مهرداد
آن مصیبت و فلاکتی که «نوسازی» برسر مردم خوزستان آورده، به شکل مضاعفی بر سر مردم عرب این استان آورده است. آن‌چه زیر نام «برنامه‌ی توسعه» به اجرا گذاشته شده، برای مردم فرودست عرب خوزستان ستم ملی را بر ستم طبقاتی و ستم زیست‌محیطی افزوده، با اهرم‌های مرئی و نامرئی، دست او را از زمین و آب کوتاه کرده، امکان تولید و بازتولید را از او گرفته؛ در ابعاد مضاعفی او را محکوم کردند به بیکاری، در ابعاد مضاعفی محکوم کردند به تنگدستی.
برپایی آزمایشگاه‌های امید: بازاندیشی مسأله‌ی سازمان‌دهی امروز / دسپینا کوتسومبا و سوتیریس پاناگیوتیس / ترجمه‌ی بیژن سپیدرودی
یکی از عرصه‌هایی که امر بازسازی سیمای یک چپ جدید در آن بسیار کند پیش می‌رود و غیاب آن خود ِ بازسازی را مختل می‌کند، بازتعریف حزب، تبیین فلسفه‌ی وجودی آن و فراتر از همه بنای عملی یک حزب چابک، منعطف، چندآوایی در عرصه‌ی نظری و هم‌هنگام دارای برنامه‌ی سیاسی، اراده‌ی معطوف به عمل و مداخله در سپهر سیاست است.
بازاندیشی سوسیالیسم / هیدایت گرین‌فیلد / ترجمه‌ی داود جلیلی
بازپس‌گیری توجه و بازسازی تصور جمعی خودمان وظیفه‌ی سترگی است. ما برای درک سبب‌های بحران و مشکلاتی که با آن مواجهیم، و اقدام جمعی موردنیاز برای خیر جمعی باید توجه مردم را به صورت بسنده‌ای به دست بیاوریم. اگر باورکنیم، می‌توانیم این کاررا انجام دهیم، پس فکرمی‌کنم امید وجود دارد.
سمفونی ناتمام: آن‌ها که رفتند و آن‌ها که ماندند / علیرضا بهتویی
حاکمان گاهی فراموش می‌کنند که برای راهبری جامعه، به همین مردم که در دستگاه بوروکراتیک، در صنعت، تولید و خدمات (در ادارات، کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، در مدارس، دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها) مشغول به کار هستند، نیاز مبرم دارند. بدون رضایت و همراهی آنان کارها پیش نمی‌رود. ساز این مردم اگر که با حاکمان کوک نباشد، سیستم کند می‌شود، کار نمی‌کند و سرانجام فرو می‌پاشد.
نقد اقتصاد سیاسی 