نما 
چرا «خصوصیسازی» شد «مولدسازی»؟ / آرمان ذاکری
(0)سخن از مصوبهی جدیدی است به نام «مولدسازی داراییهای دولت». مصوبهای که به دلیل وجوه نوین و بیسابقهای مانند درنظر گرفتن مصونیت قضایی برای خصوصیسازان این روزها مناقشات بسیاری برانگیخته است. بهویژه اینکه خصوصیسازی قرار است در شرایطی ادامه پیدا کند که منتقدانِ اقتصادی مدام از فراگیرشدن فساد و حتی سیستماتیکشدن آن در ساختار قدرت سخن گفتهاند.

مسئلهی سازمانیابی و رهبری در جنبش «زن، زندگی، آزادی» / جعفر بهکیش
آیا برای ادامهی راه تا حصول نتیجهی نهایی این روش سازماندهی کافی است یا یک رهبری سیاسی متمرکز ضروری است؟ با فرض ضروری دانستن رهبری، این رهبری چگونه، با حضور چه کسانی، با چه گستردگی و بر اساس کدام مکانیسم باید تشکیل شود که مشروعیت داشته باشد و مانند غالب اتحادها و ائتلافهای چهل و چند سال گذشته به جدایی نینجامد و در نتیجه سبب تضعیف جنبش نشود؟

ویژهنامهی زن – زندگی – آزادی، شمارهی چهارم
نویسندگان (بهترتیب الفبا):
___________________
ریحانه اصلانزاده، علیرضا بهتویی، مرضیه بهرامی برومند، خسرو پارسا، ابراهیم توفیق، مهرداد درویشپور، روحالله رحیمپور، حامد سعیدی، پریسا شکورزاده، فاطمه صادقی، پرویز صداقت، نسرین طالبی سروری، شیرین کریمی، شیرین کمانگر، ی. کهن، مریم لشکری، سیدمهدی یوسفی

انقلابیون بدون انقلاب / فاطمه صادقی
چهگونه زنانهنگری سلطهی مردانه را به عقب میراند؟
_________________
چطور میتوان انقلاب را به آزادی پیوند زد؟ چگونه میتوان سوژههای خشم را به سوژههای تغییر بدل کرد؟ چگونه میتوان قدرت مخرب را به قدرت مؤسس و سازنده تبدیل کرد؟ آیا اساساً این کار ممکن است یا ما محکوم به تکرار روندهایی هستیم که پیشتر آزمودهایم؟

فصل جدید سیاستورزی در ایران / پرویز صداقت
چشماندازهای خیزش ژینا: تشکیل ائتلاف و ایجاد نهاد مؤثر رهبریکننده، نه از خلال توییتنوشتن در فضای مجازی یا تصویرسازی در شبکههای ماهوارهای، که از دل سالیان سال مبارزه در میدانهای واقعی به دست خواهد آمد. باید امیدوارم باشیم و بکوشیم تا کنشگران آگاه قادر باشند ضمن استمرار خیزش «زن، زندگی، آزادی» مسیر مستقل خود را برای آزادی و عدالت اجتماعی پی بگیرند و توأمان به امپریالیسم و استبداد «نه» بگویند.

بررسی اجمالی خیزش اعتراضی ایرانیان / خسرو پارسا
آنچه برای ما قابل قبول و قابل مبارزه است سعی در بهوجودآوردن شرایط دموکراتیک است. این تنها بدیلی است که انسانی است و شایستهی اینهمه فداکاریها و مبارزاتی است که دوست و دشمن و جهانیان را به تحسین واداشته است. ما در تاریخ 150 سالهی اخیر در چند مورد سرنوشتساز بودهایم. راهگشا بودهایم. در انقلاب مشروطه، در نهضت ملی نمونه بودهایم. امروز که سطح آگاهیمان بالاتر رفته است از پا نخواهیم نشست. «زن، زندگی، آزادی» مرحلهای درخشان است. اما راهی دراز تا پایان مانده است.

ناموزونی در خیزش ژینا، پیشاهنگی در کردستان / حامد سعیدی
کردستان هم آغازگاه و پیشقراول خیزش انقلابی ژینا بود که شعلههای آن سرتاسر ایران را درنوردید و هم در طول این مدت از بسیاری لحاظ پیشگام و سازمانیافتهتر از سایر مناطق ایران در حال پیکار، مقاومت و پیشروی بوده است. این پدیده بیانگر گسستِ مکانیـفضایی، ناهمپیوندی و عدم تعادلِ ضربآهنگِ مبارزهی سیاسی در امتداد زمان و مکان اس و روش مواجهه با این امر مستلزم درک و تحلیلی انتقادی از جلوههای ناموزون و ناهمزمان در کردارها و کنشگریهای اجتماعی و سیاسی است.

ویژهنامهی زن – زندگی – آزادی، شمارهی سوم
سومین ویژهنامهی نقد اقتصاد سیاسی دربارهی جنبش «زن، زندگی، آزادی» منتشر شد.
برای دریافت فایل پیدیاف ویژهنامه به متن خبر مراجعه فرمایید.

آیا خیزش کنونی از اندیشههای اوجالان الهام یافته است؟ / نازنین و یامین
درنگی بر شعار «زن، زندگی، آزادی» (2):
____________
نوشتار حاضر به بررسی مضمون شعار «زن، زندگی، آزادی» در آرای آپو میپردازد تا نزدیکی یا دوری آن را با تعابیر و تفاسیر جاری مورد بررسی قرار دهد.

خیزش ژینا و میل به تمدن ناسرکوبگر / هیمن رحیمی
خیزش ژینا یک رویداد مستمر رهاییبخش است که در یک بستر اجتماعی بزرگ و در امتداد خیزشهای 88 و 96 و 98 قرار دارد و همهی سرکوبشدگان تمدن سرکوبگر را فراخوانده و غریزهی حیات را نه برای سلطهی اصل واقعیت بلکه برای اصل لذت و میل به رهایی میطلبد. پیروزی نبرد به استمرار مبارزه و اتحاد کلیهی سرکوبشدگان نیاز دارد. رویدادهای رهاییبخش در استمرار است که به پیروزی میرسند.

گذشته به آینده برنخواهد گشت / اردشیر مهرداد
نطفهبندی و استقرار نظام بدیل همپای زوال و برافتادن رژیم مسلط است و نیز نبرد امروز همزمان نبردی است برای فردا. اما اینکه این همپایی ، به کدام سمت مایل شود و کدام چشمانداز را پیش رو گذارد، پرسشی است که پاسخ آن را باید از درون فرایند شکلگیری و تحول درونی سوژهی انقلابی و نیز کنش متقابل آن با بستر انضمامی ـ تاریخیاش جستوجو کرد.

تاریخچهی راهپیمایی سیاسی در کردستان / کاوه قریشی
راهپیمایی همواره در جنبش کُرد و در همهی بخشهای کردستان یک روش سیاسی اعتراضی بوده است. از کوچ نه چندان اختیاری مردم «باشور» کردستان بعد از قیام ۱۹۹۱ تا راهپیماییهای حمایتی این اواخر بین شهرهای روژآوا. این جستار تلاش میکند صرفاً به بررسی و تحلیل اجمالی عمل جمعی «راهپیمایی سیاسی» دربخشهایی از روژهلات کردستان بپردازد.