جهان 
جنبش کارگری کوبا: نگاهی از بیرون / کامران نیری
(1)دو مانع بر سر راه ایجاد همبستگی بین کارگران ایران و کارگران کوبا بود. اولین و مهم‌ترین عامل، نبود یک جنبش کارگری در ایران و انزوای فعالان کارگری ایرانی خارج از ایران از جنبش کارگری محل سکونت‌‌شان بود. دلیل دوم، نیز بینش جهان سوم‌گرا و استالینیستی غالب بر اتحادیه‌های کارگری و «کانون کارگران کوبا» بود.
رژیم جهانی جنگی / مایکل هارت و ساندرو متزادرا / ترجمه‌ی صادق خداکرمیان و علی عزیزی
به نظر می‌رسد وارد دوره‌ای از «جنگ بی‌پایان» شده‌ایم که در سراسر سیاره امتداد یافته و حتی گره‌های مرکزی سیستم جهانی را دچار ناآرامی ساخته است. هر ستیزه‌ی معاصر تبار و چالش‌های خاص خودش را دارد، اما ارزش آن را دارد که قدمی به عقب برداریم و آنها را در چارچوبی بزرگتر قرار دهیم. فرضیه‌ی ما این است که یک رژیم جهانی جنگی در حال ظهور است ــ رژیمی که در آن حکمرانی و ادارات نظامی با ساختارهای سرمایه‌داری درهم تنیده شده‌اند.
کارشکنی و خودسازمان‌دهی / گفت‌وگو با فرانکو براردی (بیفو) / ترجمه‌ی عرفان آقایی
دانشجویان در ناامیدی هم‌دل‌اند. ناامیدی خصیصه‌ای روانی و همچنین فرهنگی است که عامل همدلی گسترده‌ی جوانان با فلسطینیان است. فکر می‌کنم اکثر دانشجویان امروزه آگاهانه یا ناآگاهانه بدتر شدن مدام شرایط زندگی، تغییرات برگشت‌ناپذیر اقلیمی، یک دوره‌ی جنگ طولانی‌مدت و خطر هولناک منجر شدن درگیری‌های جاری در بسیاری از نقاط نقشه‌ی ژئولتیک به جنگ اتمی را پیش روی خود می‌بیند. هدف جنبش کنونی واژگونی توازن قوا نیست و آن را ممکن نمی‌داند؛ تفاوت اصلی آن با جنبش 1968 همین است.
مرزی بین سیاسی و فرهنگی، شخصی و جمعی وجود ندارد / شهد ابوسلامه / ترجمه‌ی دریا موسوی
فمینیسم ربوده شده است؛ گفتمان حقوق بشر ربوده شده است. هر آنچه که ما فکر می‌کردیم زیبا است و نمایانگر حس انسانیت است توسط قدرت‌هایی ربوده شده است که می‌کوشند با حرف‌های پوچی که هرگز اجرا نمی‌شوند، مشروعیتی برای اعمال خود بیابند.
صنعت فناوری به‌روایت کارگران / الکس ن. پرس
به‌مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر:
مروری بر کتاب «صداهایی از سیلیکون ولی: کارگران حوزه‌ی فناوری از چیستی و چگونگی آنچه می‌کنند سخن می‌گویند»
رویارویی نظامی برنده‌ای در میان فلسطینی‌ها ندارد / گفت‌وگوی هایده مغیثی و مصطفی عبدالمجید حمدان
دیدار و گفت‌وگو با دبیرکل پیشین حزب کمونیست فلسطین، در محل زندگی وی در روستایی نزدیکی رام‌الله. با گذشت حدود دو دهه از این گفت‌وگو هشدارهای عبدالمجید حمدان نادیده گرفته شد. از سویی، اسراییل موفق شد فلسطینی‌ها را به درگیری نظامی بکشاند و از سوی دیگر نیروهای مترقی و چپ فلسطینی خطی مستقل از نیروهای قدرتمند بنیادگرا دنبال نکردند. اهمیت این گفت‌وگو در شنیدن این صدا از درون فلسطین و از سوی یکی از مبارزان کارکشته‌ی چپ فلسطینی است.
دهه‌ی بی‌رمق اقتصاد جهانی / مایکل رابرتز
مدیر عامل صندوق بین‌المللی پول، نحوه‌ی نگاه صندوق بین‌المللی پول به اقتصاد جهان در سال 2024 و سال‌های آتی این سومین دهه‌ی قرن بیست‌ویکم را تشریح کرده است. تحلیل او نگران‌کننده است و این سال‌ها را «دهه‌ی کم‌رمق و نومیدکننده» می‌داند. در واقع، به‌گفته‌ی او «بدون اصلاح روند، ما … به‌سمت سال‌های کم‌رمق دهه‌ی 20 می‌رویم.»
اسراییل، پنجاه‌ویکمین ایالت امریکا / یوسف کهن
حمله‌ی اسراییل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق و مخاطرات تشدید تنش‌ها و بروز جنگی گسترده‌تر در منطقه‌ی خاورمیانه ما را در برابر این پرسش قرار می‌دهد که فراتر از آنچه در تبلیغات رسمی و ادعاها اعلام می‌شود، اسراییل با تشدید تنش‌ها در خاورمیانه به دنبال چیست. در مقاله‌ی حاضر این پرسش طرح می‌شود که اگر جنگ ادامه‌ی سیاست است، جنگ غزه و در پی آن تشدید کنونی تنش‌های نظامی در منطقه ادامه‌ی کدام سیاست‌هاست؟
تحت اشغال «تنها کشور دموکراتیک خاورمیانه!» / سیرین خضیری / ترجمه‌ی دریا موسوی
گفت‌وگو با زنان رادیکال فلسطینی (2):
«این دموکراسی نیست، یک دولت جنایتکار است. شما از «دموکراسی» برای بیرون کردن مردم از خانه‌هایشان و بی‌خانمان کردن آنها استفاده می‌کنید.»
بحران هژمونی / جووانی اریگی / ترجمه‌ی سیدرحیم تیموری
بحران هژمونی را وضعیتی تعریف می‌کنیم که در آن دولت هژمونیک حاکمْ ابزار یا اراده‌ی لازم را برای تداوم رهبری نظام دولت‌ها در اختیار ندارد. بحران‌ها لزوماً پایان هژمونی‌ها را رقم نمی‌زنند. در اینجا باید بر تمایز بین دو سنخ از بحران‌های هژمونی تأکید کنیم: 1- «بحران‌های نشانه» یا بحران‌هایی که نشانه‌ی مشکلاتی است که در دوره‌های نسبتاً طولانی حل می‌شوند؛ و 2- «بحران‌های نهایی» یا بحران‌هایی که حل نمی‌شوند مگر با پایان هژمونی‌ها. یک دولت حتی پس از بحران نهایی نیز می‌تواند همچنان مسلط باشد که همان وضعیت سلطه بدون هژمونی است.
مارکس و انقلاب کبیر فرانسه / علی رها
نادیده انگاشتن انقلاب فرانسه، غفلت از رخدادی است که سیرتکاملی یک «انقلاب مداوم» را به‌جریان انداخت؛ انقلابی که نه فقط در ۱۷۹۹ پایان نیافت بلکه تا انقلاب ژوئیه‌ی ۱۸۳۰، و سپس انقلاب ۱۸۴۸ و کمون پاریس ۱۸۷۱ ادامه یافت. بنا به تعبیر بسیاری ازاندیشمندان، انقلاب فرانسه نطفه‌ی تعارضات و تخاصمات و بحران‌هایی را کاشت که عصر ما کماکان آنها را پشت سر نگذاشته است. به بیان دیگر، آن انقلاب ناتمام گشایش‌گر روندی است که هنوز به‌فرجام نرسیده است.
پاکستان: چه‌گونه بریتانیا یک دولت – ملت جدید خلق کرد؟ / یوسف کهن
نوشتار حاضر با تمرکز بر مورد پاکستان – که روزهای سرنوشت‌سازی را می‌گذراند – تلاش می‌کند تا پاسخی برای سؤال زیر بیابد:
چرا و چگونه در یک شرایط تاریخی معین، در منطقه‌ی خاورمیانه، هویت مذهبی آن‌قدر برجسته شد که به تأسیس دو «دولت-ملت» متمایز انجامید؟
نقد اقتصاد سیاسی 