برچسب‌ها: شیوع ویروس کرونا
«کِرالا» علیه «کرونا» / سامانتا آگاروال / ترجمه‌ی خسرو صادقی بروجنی
بررسی تجربه‌ی موفق حزب کمونیست هند (مارکسیست) در ایالات کرالای هند برای مقابله با ویروس کرونا
جنگ با ویروس یک جنگ طبقاتی است / استفن تامینو / ترجمه‌ی نرگس ایمانی
متنی که خواهید خواند پاسخ استفن تامینو به نوشته‌ی بدیو و انتقاد از نگاه «رخداد‌ـ‌یِ» او به خاستگاهِ این عالم‌گیری است. فارغ از این‌که آیا به‌راستی در عالم‌گیری فعلی امکان‌های تغییر وضعیت را مندرج یا مفقوده بدانیم، آن‌چه بیش از هر چیز اهمیت دارد، و به‌نوعی دلیل ترجمه‌ی نوشتار پیشِ رو هم هست، تمرکز تامینو بر گره‌گاه‌هایی است که برای فهمِ «واقعی»، یعنی فهم غیر بت‌واره‌ی همه‌گیریِ فعلی از خلالِ فهمِ مناسبات ستیزه‌جویانه‌ی برسازنده‌ی امور ــ هر چند که آن‌ها در شمایلِ «شوک»های یکباره و بی‌اصل‌و‌نسب «پدیدار گردند» ــ حیاتی و گریزناپذیر هستند.
وضعیت کرونایی و تردستی سیاست مدرن / امید منصوری و نادیه رضایی
عصر ما عصر بی‌اعتمادی و شک همه‌گیر است؛ شاید این مهم‌ترین اپیدمی جامعه‌ی معاصر باشد. بی‌اعتمادی و شک به هرآنچه که در مقام حقیقت یا نماینده‌ی حقیقت، به‌عنوان تکیه‌گاه، انسان را ساکن این جهان می‌کرد. تشکیک در حقیقت، در طول تاریخ اندیشه، ویژگی اندیشه‌ورزی بوده است. اما اندیشه‌ورزان تلاش کرده‌اند، بر این شک فائق آیند. هگل در پدیدارشناسی روح، این شک‌ورزی متناوب در اندیشه را با اتصال آن‌ها به تاریخ، به‌روشنی صورتبندی کرده است. اما مردم در زندگی روزمره، همواره مبانی اعتماد خویش به حقیقت را شاید جابجا کرده؛ اما رها نکرده‌اند یا ازدست نداده‌اند. فقط در عصر مدرن و خصوصاً در نیم‌قرن اخیر است که به‌همراه جهانی‌شدن سرمایه، بی‌اعتمادی همه‌گیر و جهانی شده است. در این زمینه، زندگی روزمره به‌همان اندازه‌ی اندیشه، توأم با بی‌اعتمادی و شک است. هرچند برخی می‌خواهند این فقدان را با مقوله‌ی سرمایه‌ی اجتماعی تشریح کنند. آن‌ها کار بیهوده می‌کنند.
سیاسی کردن افسردگی به وقت بیماری / شان برادلی / ترجمه‌ی شیرین کریمی
بیماری عالم‌گیر ویروس کرونا ما را در خانه‌هایمان حبس کرده و باعث‌شده است هزاران شغل از دست برود و یأس و هراسِ ناتوان‌کننده گسترش یابد. تماس با خطوط تلفنی که برای مواقع بحرانی تعیین شده‌اند ناگهان زیاد شده است و شمار زیادی از ما احساس دلواپسی و دلسردی می‌کنیم. پرسش شان بردلی این است که آیا سیاسی‌کردن این احساسات می‌تواند به التیام جمعی کمک کند؟
مبارزه‌ی طبقاتی یا سازش طبقاتی؟ / ترجمه‌ی احمد سیف
به‌مناسبت اول ماه مه (روز جهانی کارگر)
واکنش شماری از رهبران اتحادیه‌های کارگری امریکا به پیشنهاد وحدت با کارفرمایان در مبارزه با کرونا:
درمقابل ویروس کرونا، تنها راه حفظ زندگی و معاش کارگران از کانال مبارزه‌ی طبقاتی می‌گذرد، نه سازش طبقاتی
بازتولید خشونت و نژادپرستی در سایه‌ی ویروس کرونا / ترجمه‌ی آزاده شعبانی
قرنطینه و تعطیلی، شیوع ویروس کرونا و گسترش آن در سراسر جهان، موجی از آشفتگی و سردرگمی را در بسیاری از کشورهای جهان به همراه داشته است. به موازت آن، طیفی از اصطلاحات، ایده‌ها و مقالات خبری نژادپرستانه در آمریکای شمالی و سایر کشورهای جهان انتشاریافته است که عمدتاً جوامع آسیایی و در عین حال گاه کلّ مهاجران را هدف قرار می‌دهند. امریکایی‌های آسیایی‌تبار گزارش داده‌اند که گاه در خیابان‌ها به‌سوی آن‌ها تف می‌اندازند، بر سرشان فریاد می‌کشند و حتی تهدید می‌شوند. در مونترآل و برخی از دیگر شهرها در امریکای شمالی، برخی از آنان مورد ضرب و شتم قرارگرفته و خشونت علیه کسب‌وکارهای آسیایی افزایش‌یافته است.
هنر فاصله‌گذاری اجتماعی براساس آرای هانا آرنت / کیت برشت / ترجمه شیرین کریمی
هانا آرنت، فیلسوف نام‌آورِ آلمانی-آمریکایی به‌دلیلِ عشقش به جهان و تلاشش برای معنابخشی به وحشت‌هایی همچون توتالیتاریسم و هولوکاست درخورِ توجه است. بسیاری از واکنش‌های آرنت امروز می‌توانند به کارِ ما بیایند. به‌واقع کارِ آرنت نشان می‌دهد که چه‌بسا فاصله‌گذاری اجتماعی به علّت ویروس کرونا نه فقط یک آستر نقره‌ای، که آستری طلایی دارد، آستری که در پیوند دیرینه میان سیاست و روان‌شناسی نهفته است.
مشارکت کوبا در مبارزه با کرونا / هلن یافه / ترجمه‌ی عارفه طالبی
«کوبا یعنی مقاومت. مقاومت در برابر جریان افسارگسیخته‌ی حاکمیت سرمایه. علی‌رغم تحریم‌هایی که در راستای انزوای کوبا و نظام فعلی آن اعمال می‌شود، این کشور در عمومی‌کردن بهداشت و درمان نمونه‌ای تحسین‌برانگیز است. در حالیکه بحران کرونا تمام دنیا را فراگرفته است، کوبا با وجود تمام محدودیت‌ها، در جایگاهی از توانمندی در حیطه‌ی بهداشت و درمان قرار دارد که نه‌تنها پزشکانش، بلکه فرآورده‌های دارویی خود را نیز به کشورهای درگیر از جمله چین و ایتالیا ارسال کرده است. این البته اولین مورد از فعالیت‌های پزشکی-درمانی کوبا در خارج از مرزهای این کشور نیست.»
سرمایه‌داری آتش‌فشان بیماری است / گفت‌وگو با راب والاس / ترجمه‌ی شادی انصاری
ما تنها در ابتدای شیوع بیماری هستیم. درک این نکته مهم است که بسیاری موارد ابتلای جدید، در خلال چرخه‌‌ی اپیدمی‌ها دستخوش دگرگونی می‌شوند. در بعضی موارد، عفونت‌زایی، شدت، یا هر دو، ممکن است تضعیف شود. در برخی دیگر، شیوع ممکن است با درجه‌ی شدت بیش‌تری باشد. نخستین موج از همه‌گیری آنفولانزا در بهار 1918، عفونتی نسبتاً خفیف بود. موج دوم و سوم در زمستان همان سال که به 1919 هم رسید، میلیون‌ها نفر را کشت.
کرونا و اقتصاد سیاسی سلامت در ایران / محمد دارکش
با شیوع ویروس کرونا، اهمیت برخورداری از نظام بهداشتی و درمانی مناسب بیش از پیش آشکار می‌شود. در این یادداشت، وضعیت کنونی نظام سلامت و آثار و تبعات این نوع نظام سلامت و شیوه‌های تأمین مالی آن به‌اختصار تشریح می‌شود. در سال‌های اخیر، در مطالب متعددی موضوعاتی مانند اقتصاد سیاسی آموزش، مسکن و… بررسی شده است اما به نظام سلامت و اقتصاد سیاسی آن در ایران کم‌تر توجه شده است. در این نوشتار تلاش شده گامی در بررسی اقتصاد سیاسی سلامت در ایران برداشته شود.
مهاجران افغانستانی و بحران کرونا / علی‌اکبر سجادی
با اعلام رسمی شیوع بیماری کرونا در ایران دولت و وزارت بهداشت ایران اقدامات و آگاهی‌رسانی‌هایی برای پیشگیری از شیوع این بیماری انجام دادند و برای مثال در همین چارچوب از شهروندان می‌خواستند که مرتب دست‌هایشان را بشویند، از دست دادن و تا حدّ امکان از حضور در اماکن عمومی پرهیز کنند و برای مدتی در خانه‌هایشان بمانند. اکنون با گذشت بیش از سی روز از اعلام رسمی شروع اپیدمی کرونا، بحران حاصل از این بیماری هرروز زوایای جدیدی به خود می‌گیرد. به‌عنوان مثال تجربه‌ی زیسته‌ی مهاجران افغانستانی ساکن در ایران نشان می‌دهد که به‌رغم گفته‌های مسئولان درباره‌ی «دموکرات بودن ویروس کرونا» و انتقال از راه تماس و حضور در اماکن شلوغ عوامل دیگری نظیر «وضعیت شغلی و فقر»، «مستثنی‌سازی از سیاستهای اجتماعی و اقتصادی»، «رسوب سیاستهای مهاجرستیزی در بین برخی شهروندان ایران» و «رفتار سلیقه‌ای مسئولان» از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر خطر ابتلا به این بیماری برای مهاجران افغانستانی است.
در ادامه تلاش می‌شود تا اجزای صورتبندی یادشده بیش‌تر تشریح شود.
سیاست ضد سرمایه‌داری در زمانه‌ی کرونا / دیوید هاروی / ترجمه‌ی پریسا شکورزاده
در تلاش برای تفسیر، فهم و تحلیل جریان اخبار روزانه، من غالباً آن‌چه را رخ می‌دهد در بستر دو الگوی متمایز اما متقاطع نحوه‌ی عملکرد سرمایه‌داری جای می‌دهم. سطح اول نقشه‌نگاری تناقضات درونی گردش و انباشت سرمایه است، به‌نحوی که ارزش پولیِ در جست‌وجوی سود، آن‌گونه که مارکس می‌گوید در «لحظه‌های» مختلف تولید، تحقق (مصرف)، توزیع و بازسرمایه‌گذاری، جریان می‌یابد. این الگو در اقتصاد سرمایه‌داری همچون مارپیچی از گسترش و رشد بی‌پایان است. وقتی این الگو را زیر ذره‌بینِ برای مثال رقابت‌های ژئوپلتیکی، توسعه‌ی ناموزون جغرافیایی، نهادهای مالی، سیاستهای دولتی، بازآرایی‌های فناورانه و شبکه‌ی همواره متغیّر تقسیم کار و روابط اجتماعی بشکافیم، بسیار پیچیده می‌شود.
اما من این الگوی سرمایه‌داری را در زمینه‌ی وسیع‌تری تجسم می‌کنم که در بستر بازتولید اجتماعی (در خانوارها و اجتماعات)، در رابطه‌ی متابولیک مستمر و همواره متحول با طبیعت (از جمله «طبیعت ثانویِ» زادورشد شهری و محیط مصنوع) و تمام عادات فرهنگی، علمی (دانش- بنیاد)، مذهبی و صورت‌بندی‌های اجتماعی ممکنی که جمعیت‌های انسانی عموماً در طول مکان و زمان ایجاد می‌کنند، قرار گرفته است.
این «لحظه‌های» دوم شامل تبلور فعّالانه‌ی خواست‌ها، نیازها و امیال بشر، شهوتِ معرفت و معنا و جستجوی تحول‌یابنده‌ی رضایت است و آرایش‌های نهادی متغیر، رقابت‌های سیاسی، تقابل‌های ایدئولوژیکی، زیان‌ها، شکست‌ها، سرخوردگی‌ها و بیگانگی‌ها علل و زمینه‌ی آن‌ها هستند که همگی در جهان تنوع آشکار جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رخ می‌دهد. الگوی دوم به‌نحوی درک مقدماتی من از سرمایه‌داری جهانی به‌مثابه صورتبندی اجتماعی متمایز را شکل می‌دهد، درحالی‌که الگوی نخست راجع به تناقضات درون این موتور اقتصادی است که نیروی این صورتبندی اجتماعی را در مسیر تکامل تاریخی و جغرافیایی معیّن آن تأمین می‌کند.
…
