برچسب: سعید رهنما

میزگرد بحران اوکراین در آینهی جنگ سرد جدید / سعید رهنما، پرویز صداقت، کامران متین و یاسمین میظر
محورهای بحث:
1. ماهیت جنگ کنونی اوکراین، زمینههای بروز و چشماندازهای آن 2. دلایل ضعف کنونی جنبش صلح چیست؟ و چرا شاهد تعدد مواضع نیروهای چپ در قبال بحران اوکراین هستیم؟ 3. جنگ سرد جدید چه شباهتها و تفاوتهایی با جنگ سرد اردوگاههای امریکا و شوروی در سالهای بعد از جنگ دوم جهانی تا پایان دههی 1980 دارد؟ موضع چپ ایران در شرایط کنونی چه باید باشد؟

جنگ اوکراین: جدال نظرها و بحث جنگ «بیناامپریالیستی» / سعید رهنما
به نظر میرسد مهمترین و عاجلترین سیاست چپ در برخورد با این جنگِ وحشتناک، باید از یک طرف محکوم کردن بی قیدوشرطِ حملهی روسیه به اوکراین، و همزمان محکوم کردنِ توسعهطلبی ناتو و مسابقهی تسلیحاتی، و نیز تأکید بر برقراری بلافاصلهی آتشبس و مذاکرات صلح باشد. در هیچ شرایطی محکوم کردنِ یک طرف نباید به خطای حمایت از طرف دیگر بینجامد.

سوسیالیسم بدون مارکس! / سعید رهنما
بررسی و نقدکتاب «ایدهی سوسیالیسم: بهسوی یک بازسازی» نوشتهی آکسل هونت
سوسیالیسم جدید تنها محدود به الغای دگرسالاری (هترونومی) و کار بیگانه شده در عرصهی اقتصادی نیست، و بر این باور است که روابط شخصی و دموکراسی سیاسی نیز باید از اجبار و اعمال نفوذ مبری شوند. و نیز آن که تأکید بر آزادی اجتماعی و جمعی نباید به قیمت قربانی کردن آزادی فردی تمام شود.

باور و امید به تغییر جهان ضروری است / خسرو پارسا
«سوسیالیسم … یک جامعهی خردمندانه و انسانی است. به آن باور و امید دارم ولی چگونه و از چه راه را به دیگران وامیگذارم… من به این قانع هستم که به مبانی بپردازم. به رهایی، به آزادگی، به نافرمانی و عدمتبعیت، به تکیه بر خرد. لااقل بهعنوان آرزو به ساختهای بهکلی متفاوت از سرمایهداری که حداقل اینها را ملحوظ دارد. من معتقدم که هیچ اقلیتی نباید به اکثریت حکومت کند، تحت هیچ عنوان، شورش، قیام، انقلاب. بهنظر من جز این نوعی دیکتاتوری را جایگزین دیکتاتوری دیگری میکنیم. تاریخ چنین میگوید. عقل سلیم هم چنین میگوید.»

دربارهی اخلاقیات نقد سیاسی و اتهامات علیه ژیلبر اشکار / سعید رهنما
هدف این مختصر نهفقط نشان دادن نادرستی اتهامات خصمانه به ژیلبر اَشکار و دفاع از او به عنوان یک دوست و همکار، و یا تأیید یا ردِ مواضع سیاسی او است، بلکه هدف اعتراضی است دوباره به تداوم این روش برخورد بیمسئولانه و نازل در میان اهل سیاست، از لیبرال و ناسیونالیست و مذهبی گرفته تا جنبش چپ ایران.

در باب بحثهای «دولتمحوری» و اختیارباوری / سعید رهنما
نگاهی به کتاب «تغییر جهان بدون کسب قدرت: معنیِ امروزیِ انقلاب»، نوشتهی جان هالووی
______________
مهمترین پرسشی که در بحثهای هالووی و طرفدارانش کماکان بیپاسخ میماند، مسئلهی تحولِ بدون دولت در جریان گذار از سرمایهداری، و نیز در هماهنگی جامعه در دوران پساسرمایهداری است. چهگونه برای گذار از وضع موجود، «خودِ تودهها» میتوانند در مقابل دولتِ قدَرقدرت سرمایه با همهی دستگاههای سرکوب، ایدئولوژیک و اقتصادیاش بدون تلاش برای کسب قدرت به خودمختاری اجتماعی برسند.

دربارهی اقتدار و سلسلهمراتب / تبادل نظر خسرو پارسا و سعید رهنما
بحثی برسر وجوه لازم و نالازم سلسلهمراتب و اقتدار

نگاهی به مقالهی «افسردگی چپ و بار گران تاریخ» / سعید رهنما
دوست عزیز دکتر محمدرضا نیکفر در مقالهی شیوا، جذاب و پُرمایهی خود به مجموعهای از مسائلی که چپ با آن مواجه است میپردازد. من ضمن توافق با کلیت روحِ مطلب، در مورد پارهای برداشتهای طرح شده در این رساله نکاتی متفاوت از این تحلیل دارم، و برای دامن زدن به بحثهای بیشتر در این مختصر به جنبههایی از آن میپردازم.

چپ و انقلابهای ناتمام / گفتوگوی خسرو پارسا، سعید رهنما، پرویز صداقت، یاسمین میظر و محمدرضا نیکفر
پرسش اصلی این است که چپ چهگونه باید مطالبات حقوق دموکراتیک شهروندی را با مطالبات ضدسرمایهداری امروز گره بزند که قادر باشد توأمان با گرایشهای انحلالطلبانه و گرایشهای سکتاریستی مرزبندی داشته باشد؟

بازخوانی کمون پاریس (شامل هر سه بخش) / سعید رهنما
بهمناسبت صدوپنجاهمین سالگرد کمون پاریس:
هجده مارس (28 اسفند) صدوپنجاهمین سالگرد کمون پاریس (1871-2021) بهعنوان یکی از مهمترین نقطهعطفهای تاریخی در جنبش کارگری و سوسیالیستی جهانی است. به همین مناسبت از امروز در سه بخش رسالهی جدید سعید رهنما دربارهی کمون پاریس را منتشر میکنیم.
بخش نخست، به زمینههای تاریخی شکلگیری کمون اختصاص دارد. در دومین بخش برقراری کمون، اقدامات این نخستین دولت انقلابی کارگری در عمر کوتاه خود و سرکوب خونین آن شرح داده میشود. بخش پایانی با عنوان «میراث کمون» مروری بر دیدگاههای مارکس و مارکسیستهای برجسته دربارهی کمون پاریس است. نقد اقتصاد سیاسی

«نونامی» (نظام دانشبنیاد) و آیندهی کار و اجتماع / سعید رهنما
در روزهای پایانی سالِ ویرانگرِ ۲۰۲۰، شاهدِ دو رویداد جداگانه در زمینهی تحلیلِ تحولاتِ سرمایهداریِ دیجیتال بودیم؛ اول برگزاری کنفرانس مشترک بینالمللی «تکوین نونامی» در سن پترزبورگ روسیه، و دوم انتشار تازهترین شمارهی سالنامهی سوشالیست رجیستر تحت عنوان «فراسوی سرمایهداری دیجیتال». با آن که در نوشتهی حاضر امکان پرداختن به جزئیات این دو رویداد نیست، به بعضی مطالب مهمتر آن اشاره میشود.